Ο διακόπτης ελέγχου θερμοκρασίας χωρίζεται σε μηχανικό και ηλεκτρονικό.
Ο ηλεκτρονικός διακόπτης ελέγχου θερμοκρασίας χρησιμοποιεί γενικά θερμίστορ (NTC) ως κεφαλή ανίχνευσης θερμοκρασίας, η τιμή αντίστασης του θερμίστορ αλλάζει με τη θερμοκρασία, μετατρέποντας το θερμικό σήμα σε ηλεκτρικό σήμα. Αυτή η αλλαγή περνάει από την CPU, παράγοντας ένα σήμα ελέγχου εξόδου που ωθεί το στοιχείο ελέγχου σε λειτουργία. Ο μηχανικός διακόπτης ελέγχου θερμοκρασίας χρησιμοποιεί διμεταλλικό φύλλο ή μέσο θερμοκρασίας (όπως κηροζίνη ή γλυκερίνη) και η αρχή της θερμικής διαστολής και συστολής, η αλλαγή θερμοκρασίας σε μηχανική δύναμη, για να προωθήσει τη λειτουργία του μηχανισμού ελέγχου του διακόπτη ελέγχου θερμοκρασίας.
Ο μηχανικός διακόπτης θερμοκρασίας χωρίζεται σε διμεταλλικό διακόπτη θερμοκρασίας και ελεγκτή θερμοκρασίας διαστολής υγρού.
Οι διακόπτες θερμοκρασίας διμεταλλικών φύλλων έχουν συνήθως τα ακόλουθα ονόματα:
Διακόπτης θερμοκρασίας, ελεγκτής θερμοκρασίας, διακόπτης θερμοκρασίας, ελεγκτής θερμοκρασίας τύπου άλματος, διακόπτης προστασίας θερμοκρασίας, προστατευτικό θερμότητας, προστατευτικό κινητήρα και θερμοστάτης, κ.λπ.
Cταξινοποίηση
Ανάλογα με το αν ο διακόπτης ελέγχου θερμοκρασίας επηρεάζεται από τη θερμοκρασία και το ρεύμα, διαιρείται σε τύπο προστασίας από υπερθέρμανση και τύπο προστασίας από υπερθέρμανση. Ο προστατευτικός κινητήρας είναι συνήθως τύπος προστασίας από υπερθέρμανση και υπερένταση.
Ανάλογα με τη θερμοκρασία λειτουργίας του διακόπτη ελέγχου θερμοκρασίας και τη διαφορά επιστροφής της θερμοκρασίας επαναφοράς (που ονομάζεται επίσης διαφορά θερμοκρασίας ή εύρος θερμοκρασίας), διακρίνεται σε τύπο προστασίας και τύπο σταθερής θερμοκρασίας. Η διαφορά θερμοκρασίας του προστατευτικού διακόπτη ελέγχου θερμοκρασίας είναι συνήθως 15 ℃ έως 45 ℃. Η διαφορά θερμοκρασίας του θερμοστάτη ελέγχεται συνήθως εντός 10 ℃. Υπάρχουν θερμοστάτες αργής κίνησης (διαφορά θερμοκρασίας εντός 2 ℃) και θερμοστάτες γρήγορης κίνησης (διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ 2 και 10 ℃).
Ώρα δημοσίευσης: 13 Απριλίου 2023