Ο διακόπτης ελέγχου θερμοκρασίας χωρίζεται σε μηχανικό και ηλεκτρονικό.
Ο ηλεκτρονικός διακόπτης ελέγχου θερμοκρασίας χρησιμοποιεί γενικά το θερμίστορ (NTC) ως κεφαλή ανίχνευσης θερμοκρασίας, η τιμή αντίστασης του θερμίστορ αλλάζει με τη θερμοκρασία, το θερμικό σήμα σε ηλεκτρικό σήμα. Αυτή η αλλαγή διέρχεται μέσω της CPU, παράγοντας ένα σήμα ελέγχου εξόδου που ωθεί το στοιχείο ελέγχου στη δράση. Ο διακόπτης ελέγχου μηχανικής θερμοκρασίας είναι η χρήση του διμεταλικού φύλλου ή του μέσου θερμοκρασίας (όπως η κηροζίνη ή η γλυκερίνη) και η αρχή της θερμικής διαστολής και της συστολής, η μεταβολή της θερμοκρασίας σε μηχανική δύναμη, για την προώθηση της δράσης του μηχανισμού ελέγχου του διακόπτη θερμοκρασίας.
Ο μηχανικός διακόπτης θερμοκρασίας χωρίζεται σε διακόπτη θερμοκρασίας διμεταλλικής θερμοκρασίας και ελεγκτή θερμοκρασίας διαστολής υγρού.
Οι διακόπτες θερμοκρασίας διμεταλλικών φύλλων έχουν συνήθως τα ακόλουθα ονόματα:
Διακόπτης θερμοκρασίας, ελεγκτής θερμοκρασίας, διακόπτης θερμοκρασίας, ελεγκτής θερμοκρασίας τύπου άλματος, διακόπτης προστασίας θερμοκρασίας, προστατευτικό θερμότητας, προστατευτικός κινητήρας και θερμοστάτης κ.λπ.
Cλασποποίηση
Σύμφωνα με τον διακόπτη ελέγχου της θερμοκρασίας επηρεάζεται από τη θερμοκρασία και το ρεύμα, χωρίζεται σε τύπο προστασίας από θερμοκρασία και σε τύπος προστασίας από τη θερμοκρασία, ο προστατευτικός κινητήρας είναι συνήθως πάνω από τη θερμοκρασία και τον τύπο προστασίας ρεύματος.
Σύμφωνα με τη θερμοκρασία λειτουργίας του διακόπτη ελέγχου θερμοκρασίας και τη διαφορά επιστροφής της θερμοκρασίας επαναφοράς (που ονομάζεται επίσης διαφορά θερμοκρασίας ή εύρος θερμοκρασίας), χωρίζεται σε τύπο προστασίας και τύπου σταθερής θερμοκρασίας. Η διαφορά θερμοκρασίας του διακόπτη ελέγχου προστατευτικής θερμοκρασίας είναι συνήθως 15 ℃ έως 45 ℃. Η διαφορά θερμοκρασίας του θερμοστάτη ελέγχεται συνήθως εντός 10 ℃. Υπάρχουν αργοί θερμοστάτες (διαφορά θερμοκρασίας εντός 2 ℃) και ταχέως κινούμενοι θερμοστάτες (διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ 2 και 10 ℃).
Χρόνος δημοσίευσης: Απριλίου-13-2023